-
1 wziąć
pf — brać impf Ⅰ vt 1. (chwycić) to hold, to take- wziąć kogoś w ramiona to hold/take sb in one’s arms- wziąć kogoś za rękę to take sb by the hand a. sb’s hand- wziąć kogoś pod ramię to take sb by the arm- wziąć coś w zęby to take sth in one’s teeth- wziął dziecko na ręce he picked up the child- wzięła dziecko na kolana she put the child on her lap2. (zabrać ze sobą) to take (out)- wziąć kogoś na narty/ryby/tańce to take sb fishing/skiing/dancing- wziąć kogoś na kolację/spacer to take sb out to dinner/for a walk- weź mnie ze sobą! take me with you!3. (otrzymać) to get [pensję, napiwek, zapłatę]- ile wziąłeś za samochód? how much did you get for your car?4. (na własność, w użytkowanie, pod opiekę) to take- wziąć coś w dzierżawę to take out a lease on sth- wziąć coś na kredyt/na raty to take sth on credit/in installments- wziąć psa ze schroniska to take a dog from the shelter5. (skorzystać) to take [sth] out, to take (out) [pożyczkę, urlop, zwolnienie] 6. (powierzyć funkcję) to employ [korepetytora, niańkę] 7. (do niewoli) to take [jeńców, zakładników]- wziąć kogoś żywcem to take sb alive8. (zaczerpnąć) to get [informacje, pomysł]; to take (z czegoś from sth) [cytaty, przykłady] 9 przen., książk. (odziedziczyć) to get (coś po kimś sth from sb)- urodę wzięła po matce she got her good looks from her mother- imię wziął po dziadku he is named after his grandfather10 pot. (włożyć) to put [sth] on, to put (on)- weź coś na głowę, bo jest zimno! put something on your head, it’s cold!11 pot. (pokonać) [koń] to clear, to take [przeszkodę]; [samochód] to take [zakręt] 12 pot. (wyprzedzić) [biegacz, kolarz] to overtake [współzawodnika] 13 (zastosować) to take [lekarstwo, pigułkę]; to have [masaże, zastrzyki] 14 (przyjąć) to take [pracę, stanowisko, zajęcie] 15 (użyć) to take [drzewo, mąkę] 16 (potraktować, zrozumieć) to take- wziąć coś do siebie to take sth personally- wzięła jego słowa poważnie/dosłownie/za żart she took his words seriously/literally/as a joke- przepraszam, wzięłam pana za kogoś innego I’m sorry, I mistook you for someone else17 (zdobyć w walce) to take [miasto, twierdzę]- wziąć fortecę szturmem to storm a fortress18 (przywłaszczyć sobie) to take- kto mi wziął pióro? who’s taken my pen?19 (dokonać czynności) to take [kąpiel, lekcje, miarę, oddech, prysznic]- wziąć ślub to get married20 pot. (usunąć) to take- weź nogi z kanapy! take a. get your legs off the sofa!- bierz a. weź to stąd zaraz! take it away right now a. this minute! pot.21 pot. (wywrzeć wpływ) to sway- wzięła go na litość ≈ she appealed to his better self- dał się wziąć na jej kłamstwa he was taken in by her lies22 (zobowiązać się) wziąć na siebie dodatkowe obowiązki to take on extra responsibilities- wziąć na siebie zrobienie czegoś to take it upon oneself to do sth- wziąć na siebie winę to shoulder a. take the blame23 (zacząć się przejawiać) to be felt- wzięła ją ciekawość/złość/zazdrość she was overcome with curiosity/anger/jealousy- wzięła go grypa he came down with the flu24 (porwać, wciągnąć) to captivate- tak go wzięły te komputery, że o niczym innym nie mówi he got so hooked on computers that he couldn’t talk about anything else25 (rozważyć) to take- weźmy (na przykład) sytuację we Francji… let’s take the situation in France (for example)…- weźmy inny przykład… let’s take another example…- razem wzięte taken together- jest mądrzejszy niż wy wszyscy razem wzięci he’s smarter than all of you put together pot.26 (dostać, oberwać) to get [baty, lanie] 27 pot. (uprawiać seks) to take [kobietę] Ⅱ wziąć się 1. (chwycić się) to hold- wziąć się za głowę/pod boki to hold one’s head/sides2. (chwycić się nawzajem) wziąć się w objęcia to hold each other- dzieci wzięły się za ręce the children took each other’s hands3. (zająć się) to get down (do czegoś to sth); to take [sth] up, to take up- wziąć się do pracy/nauki to get down to work/some studying- wziąć się do pióra/łopaty to take up writing/a spade- po pomalowaniu kuchni wziął się za salon having painted the kitchen he set to work on the living room4. (zwiększyć kontrolę) to crack down (za kogoś on sb); to do something (za kogoś/coś about sb/sth)- weź się wreszcie za syna! do something about your son at last!5. (pojawić się) to come- skąd się tu wziął ten talerzyk? where did that plate come from?6. (mieć źródło) [nieufność, niezadowolenie, problem] to stem (z czegoś from sth)* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wziąć
-
2 przywłaszcz|yć
pf — przywłaszcz|ać impf vt przywłaszczyć sobie coś to appropriate sth; (zdefraudować) to convert sth [pieniądze]; (ukraść) to steal sth [torebkę, samochód]; to plagiarize sth [pomysł]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywłaszcz|yć
-
3 wykra|ść
pf — wykra|dać impf (wykradnę, wykradniesz, wykradł, wykradła, wykradli — wykradam) Ⅰ vt 1. (przywłaszczyć sobie) to steal (away) [dokumenty, dzieła sztuki, plany] 2. (uprowadzić) to kidnap, to abduct [dziecko] Ⅱ wykraść się — wykradać się (wyjść niespostrzeżenie) to sneak a. steal outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykra|ść
-
4 przywłaszczać
impf ⇒ przywłaszczyć* * *-am, -asz, -yć; perf; vt* * *ipf.appropriate, purloin, arrogate; (np. czyjeś ziemie) appropriate, usurp; prawn. convert.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywłaszczać
См. также в других словарях:
przywłaszczyć — dk VIb, przywłaszczyćczę, przywłaszczyćczysz, przywłaszczyćwłaszcz, przywłaszczyćczył, przywłaszczyćczony przywłaszczać ndk I, przywłaszczyćam, przywłaszczyćasz, przywłaszczyćają, przywłaszczyćaj, przywłaszczyćał, przywłaszczyćany «ogólnie:… … Słownik języka polskiego
sięgać — ndk I, sięgaćam, sięgaćasz, sięgaćają, sięgaćaj, sięgaćał sięgnąć dk Va, sięgaćnę, sięgaćniesz, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęła, sięgaćnęli, sięgaćnąwszy 1. «wyciągać rękę, aby wziąć coś, żeby dostać się do czegoś, dotknąć czegoś znajdującego… … Słownik języka polskiego
uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… … Słownik języka polskiego
tknąć — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… … Słownik frazeologiczny
tykać — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… … Słownik frazeologiczny
pozagrabiać — dk I, pozagrabiaćam, pozagrabiaćasz, pozagrabiaćają, pozagrabiaćaj, pozagrabiaćał, pozagrabiaćany 1. «zagrabić, wyrównać grabiami w różnych miejscach; zagarnąć grabiami wiele czegoś» Pozagrabiać ogród, ścieżki. 2. «ograbić wiele osób,… … Słownik języka polskiego
skraść — dk Vc, skradnę, skradniesz, skradnij, skradł, skradziony, skradłszy «zabrać po kryjomu cudzą własność, przywłaszczyć sobie coś; ukraść» Skradziono komuś portfel. Skradli komuś pieniądze … Słownik języka polskiego
tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… … Słownik języka polskiego
własność — ż V, DCMs. własnośćści, blm 1. «to, co ktoś posiada, czego jest właścicielem, co do kogoś należy; rzecz własna, mienie, majątek» Własność osobista, prywatna, społeczna. Wspólna własność. Własność dziedziczna, publiczna, spółdzielcza. Drobna… … Słownik języka polskiego
zagrabić — dk VIa, zagrabićbię, zagrabićbisz, zagrabićgrab, zagrabićbił, zagrabićbiony zagrabiać ndk I, zagrabićam, zagrabićasz, zagrabićają, zagrabićaj, zagrabićał, zagrabićany 1. «grabiąc wyrównać powierzchnię ziemi; zgarnąć coś grabiami» Zagrabić grządki … Słownik języka polskiego
zdefraudować — dk IV, zdefraudowaćduję, zdefraudowaćdujesz, zdefraudowaćduj, zdefraudowaćował, zdefraudowaćowany «dopuścić się defraudacji, przywłaszczyć sobie coś powierzonego (zwłaszcza pieniądze); sprzeniewierzyć» Zdefraudować znaczną sumę pieniędzy … Słownik języka polskiego